Joe Jones - Tapa blanda

Ksiazka stanowi istny gejzer emocji, i to bodaj wszelkich mozliwych, pozytywnych i negatywnych, z najprzerózniejszymi ambiwalencjami wlacznie. Lamott porusza same tematy "zasadnicze", ale bez jakiegokolwiek zadecia. Piszac o rzeczach trudnych, bolesnych i smutnych w sposób naturalny, lekki, pelen humoru, zaraza czytelnika swym przewrotnym, przekornym, a moze po prostu dojrzalym optymizmem. Znajdujemy sie w Kalifornii, w niewielkiej nadmorskiej miejscowosci pod San Francisco, "akcja" powiesci skupia sie wokól Jessie s Cafe, podupadlej, nadbrzeznej restauracyjki jakby nie z tej epoki. Zostajemy wrzuceni w na pozór leniwy, w rzeczywistosci kipiacy od namietnosci swiat bohaterów: Jessie, "chudej, przygarbionej i wciaz olsniewajacej w wieku 79 lat", która przed kilku laty odziedziczyla knajpke po bracie; Louise, kucharki i kobiety po przejsciach; tytulowego Joe, jej oddanego przyjaciela , niespokojnego ducha i niejako spiritus movens powiesciowych zdarzen; Williego, wnuka Jessie, mistrza deserów , pomywacza i kochliwego, nadwrazliwego geja; filigranowej, chorobliwie niesmialej i nieuleczalnie chorej Ewy; i wielu, wielu innych. Ksiazka bardzo literacka, pelna wyrafinowanych kulturowych odniesien, poetyckich metafor i refleksji, celnych, zaskakujacych, bezpretensjonalnych i nigdy banalnych. Wielka sztuka Lamott jest zdolnosc wymotania, wydobycia ukrytych ludzkich dramatów z pozornej zwyczajnosci i nijakosci.